De aarde in het midden
DE AARDE IN HET MIDDEND
De aarde is rond van vorm. We noemen dat een globe. Wij bewegen ons als bewoners van de aarde met astronomische snelheden door het heelal, op vier manieren. De aardbol draait met een snelheid van gemiddeld 666 mijl per uur als een draaimolen om haar eigen as. In Nederland gaan we elke dag met ruim duizend kilometer per uur over de kop. Verder draait de hele aarde met een snelheid van 66.666 mijl per uur om de zon heen. Dat is de tweede beweging. Het zonnestelsel draait op zijn beurt met een nog grotere snelheid per uur om het centrum van de Melkweg heen. Als klap op de vuurpijl dijt ook het complete heelal voortdurend uit met een nog meer onvoorstelbare snelheid. Dit is het officiële verhaal van de astronomen. Het verhaal is in de loop van de tijd uitgebreid. In de vorige eeuw al liepen er voor het eerst mensen op de maan. De techniek en expertise om naar de maan te gaan zijn intussen helaas kwijtgeraakt. Maar er wordt aan gewerkt om dit weer in te halen. Er rijden intussen karretjes op Mars en binnenkort zullen daar ook mensen rondlopen. Raketten en astronauten worden de ruimte ingeschoten. Er wonen buitenaardse wezens op andere planeten. Planeten worden opgeslokt. Nieuwe sterren en planeten worden ontdekt, soms zo groot dat de aarde daarmee vergeleken niet meer dan een muizenstrontje is. In zo’n universum moet de mens zich wel heel nietig voelen. Intussen is het natuurlijk wel heel knap dat die kleine mens de ruimte steeds meer ontdekt en de afstanden en snelheden in het heelal zo goed kan berekenen. Het hart is er uit Ik houd van wetenschap, maar de wetenschap is een beetje doorgeslagen. Het verhaal van de rondtollende globe is kundig in elkaar geknutseld. Het is bij nadere beschouwing weinig anders dan een bedacht verhaal door machtsbeluste slimmeriken die zich kapot lachen om al die mensen die dit allemaal zomaar geloven. Het is zelfs een van de allergrootste mythes die er zijn. Daar heb je niet zo veel voorstellingsvermogen voor nodig. Als het verhaal klopte, zouden astrologen hun werk niet eens kunnen doen en rustig de sterrenbeelden kunnen bestuderen. Als het waar was, zouden de oceanen snel leeg zijn en vliegtuigen zouden steeds van de radar verdwijnen. Dit zijn maar enkele voorbeelden van voorspelbare gevolgen. Maar vooral zouden we als mens niet meer begrijpen wie we zelf zijn, als de ruimtemythe klopte. We zouden niet goed meer kunnen aarden en ons onze goddelijke oorsprong niet meer kunnen herinneren. We zouden zelfs de zin van het leven niet meer kunnen ontdekken. Langzaamaan gaat de mens zichzelf weer herinneren. De ontdekking dat de aarde geen globe is, is daarbij een belangrijke stap. Het is opvallend dat het getal 666 zo’n prominente plaats inneemt in het verhaal van de aarde in de ruimte. 666 staat voor de mens die vanuit zijn beperkte brein (‘mens’ in het Latijn) de wereld bij elkaar fantaseert en dat als de grootste wijsheid beschouwt. Maar het heeft met de goddelijke werkelijkheid niets meer te maken. 666 is het getal van het beest in de mens, eigenlijk de twee beesten: het beest van zijn ego en het beest van zijn brein. Maar het hart is er uit. De connectie met de levensbron is eruit verdwenen. Dan wordt de mens slachtoffer van hoogmoed, waanzin en luchtfietserij. Wie de ruimte of de (galactische) hemel gaat ophemelen als de plek waar het beter is dan de aarde, verliest zichzelf. In de wijsheid van de oude culturen is de aarde geen planeet. En nog steeds is de aarde geen planeet. Planeten zijn wandelende sterren, bronnen van kosmische energie, zoals de zon, de maan, Saturnus, Jupiter, Venus, Mars en Mercurius. Zij banen hun eigen weg door de ruimte. Toen ik als tiener bij een vriendje in zijn sterrenkijker mee mocht kijken, vond ik het al vreemd dat de planeten die ik daar zag in de verste verte niet leken op de plaatjes van de NASA. De aarde is dus geen planeet, zoals je overal hoort en leest. De aarde is ook geen globe. Ik weet nog dat ik als kind voor het eerst geconfronteerd werd met een globe.
Ik vond het raar, want mijn beleving was heel anders. Toch ging ik het geloven, omdat iedereen die vorm van de aarde als vanzelfsprekend aannam. Het verhaal wordt ook dagelijks heel sneaky in beeld gebracht. Bestaat er één school zonder de bedrieglijke globe? Is er één journaal dat niet ingeleid wordt door een ronddraaiende globe? Is er wel één Hollywoodfilm waarbij je niet ergens een globe in beeld ziet? Het is allemaal propaganda voor de wetenschappelijke mythe van de globe.De aarde als torusveldOp catechisatie in de kerk vroeg ik de dominee eens hoe de hele wereld het zou kunnen zien als Jezus terug zou komen op de wolken. Hij zei dat het voor ons juist beter te begrijpen was, omdat we televisie hadden. Op tv kon iedereen het meemaken. Voor mij was dit antwoord tenenkrommend, niet alleen omdat een scherm voor mij geen vervanging was van de werkelijkheid, maar ook omdat wij geen televisie hadden (we waren nog gereformeerder dan de dominee) en mijn ongelovige buren met een tv dus nog eerder van de komst van Jezus zouden weten dan ik. Toen ik later besefte dat de aarde geen bol is, had mijn geloof in de wederkomst van Jezus overigens ook al een andere vorm aangenomen. De hemelvaart en wederkomst van Jezus Christus is ook een verhaal, een mythe. Maar dan wel een mythe die een diepe esoterische waarheid bevat. De hemelvaart van Jezus is het moment dat de mens gaat beseffen dat hij niet langer op gezag van een ander moet leven. Hij krijgt nu zelf de verantwoordelijkheid om zijn keuzes te maken. Daarvoor krijgt hij wel een kompas in handen. Dat is de heilige geest, ofwel inzicht in en de mogelijkheid tot gebruik van zijn hogere bewustzijn. We kunnen zonder Jezus, maar niet zonder zijn geest. Een wakkere of verlichte mens is een mens die zich laat leiden en verlichten door zijn hogere zelf, dat zijn centrum heeft in het hart. De terugkomst van Jezus is tien dagen na zijn hemelvaart. Dat is het Pinksterfeest. Pinksteren is het feest van de mensen die zichzelf gaan herinneren, die weten dat ze goden zijn en ook beginnen als goden te leven. Earth = heartIn het Engels zie je nog beter dan in het Nederlands hoe het hart pars pro toto is van de aarde. Heart is een anagram van earth en dat is niet voor niets. In het midden van het universum staat de aarde met daarop de mens als belangrijkste wezen. De mens is een torusveld, een elektromagnetisch energieveld, met het hart als kern. Het huis waarin de mens woont is een nog groter torusveld: het universum dat bestaat uit de hemelen en de wateren met de aarde als kern. De aarde draait niet, maar alles draait om de aarde. Ze kantelt niet, vliegt niet als een speer door de ruimte, maar staat vast als een huis dat de warme klop van de natuur uitstraalt. Boven de aarde draait heel langzaam een koepel, waarin de sterren hun vaste plek hebben en de planeten hun eigen baan. Boven het centrum van de aarde staat Polaris. De aarde is net als de mens een torusveld. Zo binnen, zo buiten. Zo boven, zo beneden. De hemel is ons hoofd, ons denken, ons bovenbewustzijn. De vogels onze gedachten en emoties. De onderwereld zit in onze buik, ons instinctieve willen, ons onderbewustzijn. De vissen zijn onze gevoelens en sensaties. De aarde ligt in het centrum, zoals ons hart ons eigen centrum is. Het gaat om ons intuïtieve hart en het gaat om de aarde met haar natuur, om de evenwichtige verbinding tussen boven en beneden, tussen energie en materie. De aarde is de plek voor de mens. Het is de plek waar je slavernij achter je kunt laten en werkelijk vrij kunt worden. Het is de plek waar de leugens zullen verschrompelen en de liefde volop kan bloeien, in al haar vormen. Het is de plek waar je uit de misleidende matrix stapt als je volledig gaat leven vanuit je hart. Anthonie
https://anthonieroose.nl/herinner…/de-aarde-in-het-midden/
